Sinds de pandemie in maart 2020 begon is er vanzelfsprekend veel veranderd en ook duidelijk(er) geworden dat de huidige samenleving nog steeds te weinig oog heeft voor mensen met een beperking. Ik stel mij weleens de vraag ‘Zijn wij een vergeten groep?’ Ik moet daar helaas ‘Ja’ op zeggen. Recent stelde ik mij ook deze vraag toen er veel onduidelijkheid was wanneer mensen met een kwetsbare gezondheid de boosterprik zouden krijgen. Waren we vergeten? Zelf kreeg ik de indruk van wel.
Een ding wat vaststaat is dat de hele boostercampagne veel te laat op gang kwam. Het valt ook niet uit te leggen dat miljoenen mensen met een beperking, waarvan een groot deel tot de risicogroep behoort, geen voorrang kregen in de boostercampagne. Pas na lang aandringen van allerlei organisaties en stichtingen kregen miljoenen mensen toch versneld de boosterprik.
De boostercampagne had naar mijn mening al in september moeten starten. In België hadden ze het beter geregeld en kreeg iedereen in september automatisch een oproep voor het halen van de boosterprik als ze langer dan 5 maanden niet waren geprikt. Hier hebben veel kwetsbare personen naar mijn mening onnodig risico gelopen op eventuele lichamelijke schade door de afgenomen immuniteit. Bijkomend gevolg was dat veel mensen met een kwetsbare gezondheid genoodzaakt waren om voorzichtig te zijn in contacten met anderen. Hierdoor konden miljoenen mensen met een kwetsbare gezondheid wederom niet doen wat zij zo graag willen doen; meedoen in de samenleving!
Maar helaas was dat ook voordat de pandemie begon al niet altijd mogelijk.
Het rapport ‘Lang niet toegankelijk’ van het SCP (https://www.scp.nl/binaries/scp/documenten/publicaties/2021/06/08/lang-niet-toegankelijk/Lang+niet+toegankelijk.pdf) onderstreept dit feit. In het rapport dat op 8 juni 2021 werd gepubliceerd kwam naar voren dat mensen met een beperking nog steeds te maken hebben met ontoegankelijkheid en discriminatie en dat zes jaar na de ratificatie van het VN-verdrag Handicap mensen met een beperking nog steeds niet gelijkwaardig kunnen participeren in de samenleving. Mensen met een beperking worden anno 2022 nog steeds aangestaard, genegeerd, gediscrimineerd en aangesproken alsof ze een kind zijn, omdat ze een beperking hebben. Dat is natuurlijk onacceptabel maar helaas nog steeds de realiteit. Hopelijk gaat het nieuwe kabinet ook aan de slag met betrekking tot het creëren van bewustwording bij mensen zonder beperking en zet het stappen met het verder implementeren van het VN-Verdrag Handicap.
Praat gewoon met ons, zou ik tegen iedereen zonder beperking willen zeggen. In de pandemie gebeurt dat wat mij betreft ook nog steeds te weinig en krijg ik het gevoel dat we niet als volwaardige deelnemers van de samenleving worden gezien. Het plan van HerstelNL van februari 2021(https://www.herstel-nl.nl/het-plan) waarin een club van vijftien economen, artsen en andere deskundigen pleitte voor het stoppen van de lockdown en de kwetsbare af te zonderen riep dit gevoel het sterkst bij mij. Het gevoel dat mensen met een beperking inderdaad niet als volwaardig worden gezien. Het plan was voor mij illustratief hoe er ook tijdens deze pandemie over mensen met een beperking wordt gedacht en gesproken. HerstelNL wilde namelijk kwetsbare personen afzonderen in ‘veilige zones’, zoals vakantiehuisjes en hotels, zodat de economie weer kon gaan draaien en de niet-kwetsbaren meer vrijheid en mentale gezondheid zouden ervaren. HerstelNL vergat even dat er in Nederland miljoenen mensen met een kwetsbare gezondheid zijn die net als ieder ander in vrijheid willen leven. Het plan had mensen met een beperking volledig buiten de samenleving kunnen plaatsen en dat is in strijd met de wet en het VN-verdrag Handicap.
Als we het woord “vergeten” projecteren op de samenleving dan heeft dit woord een bredere betekenis. Met “vergeten” kan ook worden bedoeld dat de samenleving nog steeds op meerdere terreinen niet toegankelijk is gemaakt of dat de menselijke maat niet wordt toegepast in bijvoorbeeld een Wmo-aanvraag waardoor mensen niet zelfredzaam kunnen zijn en daardoor ook niet kunnen participeren in de samenleving. De Wmo heeft wat mij betreft een essentiële functie in de (participatie)samenleving en kan er aan bijdragen dat groepen niet worden vergeten. Want zonder een goed functionerende Wmo kunnen mensen niet participeren in de samenleving.
Zonder een goed functionerende Wmo kunnen mensen niet participeren in de samenleving. Als voormalig stagiair bij een organisatie waar mensen hulp konden vragen aan onafhankelijke cliëntondersteuners heb ik veel schrijnende situaties voorbij zien komen. Mensen die opgesloten in huis zitten omdat ze geen rolstoel of een ander hulpmiddel vergoed van de Wmo krijgen of al jaren niet hebben kunnen douchen omdat de Wmo geen traplift wilt vergoeden of mensen dwingen om te verhuizen(het opleggen van een verhuisprimaat). Dit zijn een van de vele casussen die ik voorbij heb zien komen en dat was nog het topje van de ijsberg. Het maakt voor mensen die niet goed worden geholpen door de Wmo de lockdown nog zwaarder. Ook met betrekking tot de Wmo is er veel werk aan de winkel voor het kabinet.
Wij Staan Op! heeft voor het nieuwe jaar alle kabinetsleden benaderd om met ons in gesprek te gaan. Tot op heden hebben wij nog niks gehoord…
Hopelijk zet het kabinet stappen vooruit en laten de kabinetsleden ook zien dat ze daadwerkelijk willen streven naar een verbeterde bestuurscultuur en een nieuw plan. Daar past ook bij dat politici benaderbaar zijn en graag met iedereen in gesprek willen gaan om Nederland inclusiever te maken. Met elkaar praten in plaats van over elkaar kan ervoor zorgen dat vergeten groepen niet meer vergeten worden.
Geschreven door: Boyan Ronda – Wij Staan Op!
Gerrit van Ark zei
Maak jezelf meer zichtbaar én voelbaar. De Rutte-dynastie is gericht op geld en op mensen die geld hebben. Driekwart vd bevolking kan redelijk tot goed rondkomen en heeft daarmee een ruime meerderheid in de politiek. Politiek is niet meer werken vanuit een kijk op de wereld. Politiek is marketing geworden. Het bedienen van de achterban.
Het antwoord is (zelf)organisatie, meerderheden vormen, zichtbare en voelbare actie voeren. De achilleshiel van RutteIV is dat de kracht van geld als stuurmiddel rap aan kracht inboet. Rutte IV heeft ingezet op veel geld uitgeven, dat snel minder waard wordt door inflatie en niet meer ‘gratis’ geleend kan worden. Het is RutteIV die failliet gaat. Menskracht is steeds meer de beperkende factor geworden. Maak daar gebruik van!
Conny Kooijman zei
Ik merk ook dat mensen met een beperking vergeten worden. Ik wil dat ze overal mensen met een beperking betrekken. Zoals de gemeente en alle organisaties en overheden. Ook worden wij als ervaringsdeskundigen vergeten als adviseur. Ik vind dat architecten, OV bedrijven en anderen Ervaringsdeskundigen altijd bij betrekken en advies vragen. Ik wil architecten advies geven over ontwerpen van gebouwen en woningen. Zij maken steeds fouten en blijkt dat na de bouw veel delen van het gebouw ontoegankelijk is of onlogisch is gebouwd.
Nu ik gepensioneerd ben wordt ik helemaal vergeten als ervaringsdeskundige door de landelijke overheid. Ik kan alleen wat in mijn gemeente wat betekenen en als VN ambassadeur van Inclusie Nederland.