Het kan je niet ontgaan zijn het plan van Staatssecretaris van Ark van de (VVD) Men wil dat iedereen die arbeidsvermogen heeft met een beperking werkt in Nederland. Hier ben ik volledig mee eens, alleen met de verdere inhoudt niet.
Om het voor werkgevers aantrekkelijk te maken om mensen met een arbeidsbeperking aan te nemen, mogen werkgevers deze mensen minder dan het minimumloon betalen, als ze niet meetbaar genoeg presteren. Dit zou makkelijker zijn voor de werkgever om iemand met een beperking aan te nemen, en hierdoor kunnen zij meedoen op de arbeidsmarkt. Dit wordt waarschijnlijk de regeling om het gat wat mensen te kort komen kunnen zij aankloppen bij de overheid. Dit is toch niet gelijkwaardig?
Als je leeft met een beperking moet je al vaak vechten om een plek te kunnen bemachtigen in de maatschappij. Wij moeten al veel knokken voor dingen die wij willen bereiken. Wordt hier dan ook al moeilijk over gedaan? Wij zijn ook van waarde voor de maatschappij en praat met ons en niet over ons.” Dit is zo belangrijk, en dit wordt naar mijn mening nog veel te weinig gedaan, die knop moet eindelijk eens om als je het mij vraagt. Wij zijn ook gewoon mensen. Staatssecretaris Van Ark zegt wel dat ze de zorgen begrijpt en wil ook nog in gesprek met arbeidsgehandicapten en de Tweede Kamer over haar voorstel. Maar ondanks dat heb ik er toch een hard hoofd in. Ze trekt mensen met een beperking niet gelijk zoals ieder ander mens, dit maakt mij boos, wij worden niet als gelijkwaardig gezien, er wordt nog steeds in hokjes gedacht.
Op 14 juli 2016 is het VN-verdrag voor de rechten van personen met een handicap in Nederland in werking getreden. Hier ben ik nog steeds ontzettend blij mee, maar dit betekent dus door het voorstel van “Ark” dat mensen met een beperking die kunnen werken ook gelijk behandeld moeten worden dit geldt ook met het salaris. Ook wat betreft pensioen opbouwen vind ik het schokkend. Wij mogen toch ook van onze oude dag genieten?
Ik ben zelf lichamelijk beperkt door een hersenbeschadiging heb ik Cerebrale Parese (CP) en ga ik rollend door het leven in een rolstoel. Ook ben ik ADL-afhankelijk, en heb ik hulp nodig met alle dagelijkse handelingen. Ondanks dat probeer ik alles uit het leven te halen wat mogelijk is. Ik werk een aantal halve dagen bij een fysiotherapiepraktijk als receptioniste dit doe ik al een aantal jaar met veel plezier. Daarnaast geef ik presentaties/lezingen over het leven met een beperking door mijn eigen levensverhaal te vertellen. Om te kunnen laten zien dat ik net zo’n leven leid als ieder ander mens.
Daarom ben ik blij dat Wij Staan Op De petitie Gelijke kansen op de Arbeidsmarkt is gestart om tegen dit voorstel te vechten. Je kunt nog tekenen via: bit.ly/benikhetnietwaard