Zoals jullie allemaal wel weten fiets ik op een driewieler. Deze driewieler is voor mij heel belangrijk en ik zal jullie nu vertellen waarom. Los van het feit dat het voor mij gewoon een fiets is, maar dan met drie wielen, is het voor mij zoveel meer:
- Ik gebruik mijn fiets vaak in plaats van mijn benen. Voor stukken die de meeste mensen zouden lopen, pak ik mijn fiets. Om de simpele reden dat ik dan energie bespaar om de rest van de dag te kunnen functioneren.
- De fiets is mijn auto. Door mijn handicap kan ik helaas mijn rijbewijs niet halen. Met mijn fiets kan ik bij het station komen om vervolgens zelfstandig het hele land door te reizen. Dit werkt veel beter dan dat ik een bus zou moeten pakken, want bushaltes zijn er ook niet op iedere hoek van de straat.
- De fiets is dé manier om boodschappen te kunnen doen. Het tillen van zware boodschappen is met mijn evenwicht niet zo’n goed plan. De stabiliteit is dan ver te zoeken zeg maar. Ondanks het feit dat de supermarkt maar 300 m van mijn huis is, pak ik dus altijd de fiets om boodschappen te doen.
Je kunt dus begrijpen dat mijn driewieler voor mij echt noodzakelijk is om te participeren in de samenleving. Ook op mijn werk heb ik hem nodig om van het station op mijn werk en weer terug te komen. Als ik dit met de metro zou moeten doen, zou ik door de afstand die ik moet lopen veel te veel energie verliezen om optimaal te kunnen functioneren op mijn werk. De fiets helpt mij om mijn leven te kunnen leiden als persoon en als professional.
Helaas laat de levering en de zorg rond het onderhoud van mijn fiets en hulpmiddelen in het algemeen veel te wensen over. Hierdoor ontstaan er veel problemen voor mensen met een handicap. Deze problemen leiden veelal tot afhankelijkheid van anderen en dus een mindere participatie in de samenleving. In mijn geval leidt een kapotte fiets tot het dagelijks lief aan moeten kijken van mijn familie om mij naar het station te brengen of om boodschappen te doen. Dat is toch niet wat je als 26-jarige wilt. Dit moet toch anders!
Als de leveranciers meer zouden inspelen op de individuele behoeften zou dit al veel schelen. En dit hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. De aandacht moet alleen op andere punten worden gelegd. Hier zet ik mij onder andere voor in Wij Staan Op!, want dit draagt bij aan een inclusieve samenleving.
Op dit vlak zijn dus nog veel punten te verbeteren. Aanstaande zaterdag wordt hier in het programma Kassa aandacht aan besteed. En ik zit in het publiek mét mijn driewieler. Kijken dus!