Een toegankelijk Nederland komt er niet vanzelf is gebleken, daar moet bergen werk voor verzet worden. Dat dacht ik toen ik door Pauline gevraagd werd om deel te nemen aan de beweging Wij Staan Op! april 2015 heb ik mij bij het kernteam gevoegd om samen met negen andere jongvolwassenen met een handicap deze berg te beklimmen naar de hoogste top. Het zou een zware beklimming gaan worden, dat werd steeds meer duidelijk toen we de aftrap deden bij Kassa in mei 2015. In 2007 heeft Nederland het VN verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap (IVRPH) weliswaar ondertekend. Maar dat is nog niet genoeg om het verdrag ook geldend te laten zijn in een welvarend land als Nederland. Vrijwel alle EU landen en daarbuiten hadden het verdrag al ondertekend. Tot mijn verbazing viel Nederland nog niet in die categorie.
Doelen stellen
Het (hoofd)doel van Wij Staan Op! werd dan ook als vrij snel gevormd en uitgedragen naar buiten. Namelijk ‘’het VN verdrag ratificeren’’. In juli vorig jaar werd ons doel gerealiseerd: het VN-verdrag inzake Rechten van Personen met een Handicap (IVRPH) trad in werking. Het was een lange en zware weg van lobbyen, in dialoog gaan, campagne en acties voeren op bijvoorbeeld Twitter en de beweging meer naamsbekendheid geven.
Daarnaast heb ik, toen ik bij Wij Staan Op! kwam, mijzelf ook enkele persoonlijke doelen gesteld, een daarvan is: ‘’meer bewustwording creëren binnen de samenleving’’. Bewustwording over het hebben van een handicap of beperking, wat houd dit precies in en wat is er echt nodig om mee te kunnen doen (mee kunnen participeren)? Ik vind het belangrijk dat de samenleving zich een beeld kan vormen van wat een handicap hebben beteken en welke gevolgen het kan hebben. En hoe de overheid en de samenleving daarop ingericht is.
Ervaringen opdoen
Tussen de bedrijven door ben ik ook nog bezig geweest met mijn afstuderen voor de hbo opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening aan de hogeschool in Nijmegen afgerond. Én heb ik mijn eigen bedrijfje DeKleijnMW opgericht. Hiermee ondersteun ik jongeren en jongvolwassenen met een handicap of beperking en geef ik lezingen over maatschappelijke onderwerpen op scholen. Vorig jaar augustus ben ik afgestudeerd voor de opleiding en sindsdien ben ik op zoek naar (betaald) werk in de richting van maatschappelijk werk. Vanaf dat moment heb ik het hoofdstuk van strijden afgesloten. Jarenlang heb ik gestreden voor mezelf om zover te komen tot waar ik nu sta. Er brak een andere fase aan waarin ik voor mezelf besloot niet langer meer te strijden en te knokken, maar te genieten van de dingen die op mijn pad komen.Daarmee zeg ik niet dat ik daarvoor nooit genoten heb, integendeel juist. Ik heb door Wij Staan Op! geweldige
mensen mogen ontmoeten, nieuwe vrienden erbij gekregen en mooie momenten mogen meemaken. Zoals: de elevator pitch voor het DELA Goedendoelenfonds (Supportbeurs) waar ik een geldbedrag heb gewonnen voor WSO, workshops gegeven aan ambtenaren en professionals bij MEE Geldersepoort en verbindingen gelegd.
Nieuwe, frisse wind
Ik heb een mooie strijd gestreden en daarom maak ik nu plaats voor een nieuwe frisse wind voor het kernteam. Verder kijk ik met een tevreden gevoel terug op de afgelopen twee jaar en ik wens alle kernteam leden van Stichting Wij Staan Op! heel veel succes met alles en ik weet dat ze nog een hoop mooie dingen gaan bereiken in de toekomst. Er is in ieder geval nog bergen werk te verzetten om Nederland een toegankelijk land te maken voor iedereen!