🎪 Waar blijven de rolstoelplekken en rustruimtes?
De zon begint te schijnen, de festivalposters schieten uit de grond, en de zomeragenda loopt vol. Maar terwijl heel Nederland zich opmaakt voor een seizoen vol optredens, evenementen en samenzijn, blijft één vraag terugkeren: wanneer worden festivals écht toegankelijk voor iedereen?
“Toegankelijk” betekent méér dan een helling
Te vaak wordt gedacht dat een evenement toegankelijk is zodra er een helling bij de ingang ligt of een rolstoeltoegankelijke dixi op het terrein staat. Maar toegankelijkheid is geen checklistje – het is een mindset. Waar zijn de rustruimtes voor mensen met prikkelgevoeligheid of chronische vermoeidheid? De gebarentolken bij optredens? De begeleidersplekken zonder extra ticketkosten? Of gewoon: voldoende zicht vanaf de rolstoelplekken?
Het is geen luxe, het is een recht
In een samenleving waarin gelijkwaardige deelname een grondrecht is, mogen we als mensen met een beperking niet steeds genoegen hoeven nemen met een ‘bijna’-ervaring. “Je kan erbij zijn, maar dan moet je op het gras achteraan zitten.” “We hebben wél een rolstoelpodium, maar dat is al om 12:00 vol.”
Waarom zijn wij altijd de laatsten waar rekening mee wordt gehouden?
Samen feestvieren = samen organiseren
Toegankelijke festivals zijn geen onmogelijke opgave. Er zijn voorbeelden zat – van low-sensory zones tot buddy-systemen, tolken, aangepaste routes en duidelijke communicatie vooraf. Maar het gebeurt pas als wij aan tafel zitten. Want niemand weet beter wat nodig is dan de mensen die het dagelijks ervaren.
👉 Organiseer je een evenement deze zomer? Nodig mensen met een beperking uit om mee te denken – vanaf het begin. Niet als “feedback achteraf”, maar als volwaardige mede-organisatoren.
👉 Bezoek je een evenement en loop je ergens tegenaan? Laat het weten – zichtbaar maken is de eerste stap naar verbetering.
Samen maken we het festival écht van iedereen. 🎶♿
